Vertellen met woorden
Het uiting geven van gevoelens, ervaringen en indrukken in een vrije dichtvorm vormt een aanvulling en soms een combinatie met de andere kunstvormen. Ook wordt hierbij af en toe gewerkt met fotografie.
NIEUWE TEKSTEN
Geluk (in corona tijd)
In een tijd van beperkingen,
in een tijd van angst,
in een tijd van risico's.
Worden ogen geopend.
ogen voor het verborgene,
ogen voor het kleine,
ogen voor het mooie.
Teruggeworpen op normen.
normen over verantwoordelijkheid,
normen over fatsoen,
normen over medemenselijkheid.
Van egoisme naar zorgzame saamhorigheid.
zorgen voor en in elkaar,
zorgen voor het stellen van gemene doelen,
zorgen voor het recht doen aan.
Waar het "anders leven" zijn oorsprong krijgt,
krijgt het gevoel van geluk een nieuwe dimensie
De einder
Op weg naar het eind,
misschien om terug te gaan
naar herinneringen van eens en toen,
misschien om naartoe te gaan
naar bezigheden van nu en morgen,
misschien om heen te gaan
op zoek naar het licht.
Maar altijd zetten wij stappen,
zolang als we kunnen.
Dutje
Eventjes, maar heel eventjes
sluiten de luiken voor mijn ogen.
Niet voor een droomvlucht,
maar voor een kortstondige afzondering.
Een vlucht van de impulsen om ons heen,
los van de werkelijkeid van het leven in coronatijd.
Tanken van brandstof om de machinerie gaande te houden.
Ook de bomen doen vandaag mee met hun seizoen slaapje,
eerst met een zucht van kleuren,
om vervolgens met het loslaten van hun blad
even het licht uit te doen.
Regendruppels
Spontaan uit de lucht gevallen
als een God gegeven geschenk,
soms dankbaar aanvaard,
soms verafschuwd als een troosteloos gebaar.
Genesteld tegen het glas
in een gevecht met de zwaartekracht,
verzamelen zij zich
als vergrootglazen van het licht.
Weerspiegelingen van het ritme
van de tijd in kleine verpakking,
die fungeren als voorbode
voor zowel dreigingen als voorspoed.
Lucht happen
En in en uit,
continu dag in, dag uit,
ademen via je longen.
Van levensbelang besef je,
als astma drager,
het functioneren van je luchtwegen.
Het voelen van ademnood
is het beseffen van
eindigheid en afhankelijkheid.
Teruggeworpen op de bron,
die start direct na de geboorte
en eindigt met de dood.
En in en uit,
de roeier trekt zijn spoor,
even gegrift in het open water.
Een manier van vooruitkomen,
met de blik naar achteren
en met de gedachten naar voren.
De zwaan schrikt
en beweegt als
een vliegtuig op de startbaan.
De lucht is helderblauw
en de zwaan vaart met zijn vleugels
als een roeier in de lucht.
Het gaat vanzelf,
zolang als de motor van ons leven
zijn brandstof kan vinden.
Ingeving
En plotseling was het er,
een duiding van,
een antwoord op,
een richting naar.
Een spontaan ontstaan
van een besef,
dat oplicht in het donker.
Wake up met een ingeving bij het opstaan,
werkt door als een zonnestraal
in de vroege morgen.
Zo dus!
Zien is geloven, anno 2021
Onze zon komt op in het oosten,
maar wat is oost en wat is west.
Is het een vogel in de lucht of een luchtspiegeling, die vervaaagt tot een herinnering.
Herinneringen worden overschreven
met een nieuwe realiteit die onze perceptie beinvloedt.
Grenzen vervagen tussen waar en onwaar door de lenzen van de bril waarmee je vandaag kunt kijken in de wereld.
Onzeker kijk ik naar de kleur van de dag, feit of fictie
en wat wordt het daaraan verbonden effect op onze samenleving.
Ik zie, ik zie wat jij niet ziet
en hoop dat het waar is wat ik geloof.